نکات قابل توجه :

• با کمی تامل نسبت به تفاوت های اعلام شده خودتان قضاوت کنید که مصرف کدام میگو بهتر می باشد.
• علت جا انداختن مزیت میگوی دریایی نسبت به پرورشی ، توسط فروشندگان صنف ماهی و میگو ، عدم دسترسی به میگوی پرورشی به علت صادرات می باشد که باعث می شود میگوی دریایی را بهتر و با کیفیت تر معرفی نمایند.
• یکی از عواملی که بسیار باعث سود جویی برخی از فروشندگان می شود ، سایز بندی میگو می باشد که بعضا درست به مشتری گفته نمیشود.

میگو از 20-10 یا اصطلاحا u10 به عنوان درشت ترین شروع و تا 120-100 و 120  up به عنوان ریز ترین ، سایز بندی می گردد.

این سایز بندی بدان معناست که در هر کیلو، به مقدار تقریبی ذکر شده ، میگو وجود دارد.

برای مثال: میگوی سایز 70-60 یعنی در هر کیلو به اندازه 60 الی 70 عدد میگو موجود می باشد در نتیجه هرچه عدد سایز بالا برود میگو ریز تر و هرچه پایین تر بیاید درشت تر خواهد بود.

میگوی 20-10 و 30-20 به عنوان ” شاه میگو ” در نظر گرفته می شوند .

میگوی 40-30 به عنوان ” شبه شاه میگو ” در نظر گرفته می شود.

میگوی 50-40  و 60-50 به عنوان ” میگو درشت ” در نظر گرفته می شوند.

میگوی 70-60 و 80-70 به دلیل قیمت مناسب و سایز مطلوب به عنوان ” میگو اقتصادی ” در نظر گرفته می شوند.

میگوی 100-80 / 120-100 و 120up به عنوان ” میگوی ریز و پلویی ” در نظر گرفته می شوند.

• این تفکر که ” میگو هر چه درشتر باشد بهتر است ” ، کاملا اشتباه می باشد چرا که هر سایزی از میگو کاربرد ود را در طبخ و نحوه سرو دارد.

برای مثال بهترین سایز برای میگو سایز 70-60 می باشد که هم به لحاظ قیمت و همچنین اندازه نرمال خود بسیار ایده آل و پر کاربرد در انواع طبخ و سرو می باشد.